słownik Szwedzko-Polski »

del w języku polskim

SzwedzkiPolski
del [~en ~ar] substantiv

część(mechanika) urządzenie elektryczne lub mechaniczne, działające w określony sposób, przeznaczone do pracy wewnątrz innego urządzenia lub we współpracy z nim
noun

częśćnoun
fragment jakiejś całości

dola(potocznie, potoczny) przypadająca komuś część zdobyczy, zarobku
noun

działnoun
część czasopisma poświęcona określonym zagadnieniom

działnoun
część własności przypadająca komuś z podziału

działnoun
dziedzina, np. nauki, gospodarki itp.

kawałeknoun
fragment pewnej całości

dela [~de ~t] verb

dzielićverb
dokonywać podziału, wyróżniać części jednej całości

partycja(informatyka, informatyczny) wydzielona część dysku fizycznego umożliwiająca utworzenie dysku logicznego;
verb

podzielaćverb
wyrażać te same przekonania

rozbiór(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) unicestwienie bytu politycznego państwa poprzez podział jego obszaru na części i włączenie ich w granice innych państw
verb

rozdrabniaćverb
dzielić na poszczególne części

rozdzielaćverb
dokonywać podziału na części

zadawaćverb
sprawiać komuś coś złego

dela med

podzielić się

dela sig

przegradzaćstawiać przegrodę między danymi obiektami; dzielić jakąś przestrzeń

dela upp

grupować

podzielić

pogrupować

rozdawaćrozdzielać pomiędzy wiele osób

rozkładaćdzielić coś w czasie lub przestrzeni

dela ut

rozdawaćrozdzielać pomiędzy wiele osób

wydawaćprzekazywać coś komuś

delad [delat ~e] adjektiv

podzielonyadjective
taki, na którym dokonano podziału, rozbito na kilka części

delbar [~t ~a] adjektiv

podzielny(matematyka, matematyczny) taki, który daje się podzielić bez reszty przez konkretną liczbę
adjective

delegat [~en ~er] substantiv

delegatnoun
oficjalny wysłannik jakiejś zbiorowości reprezentujący jej interesy

poseł(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek Sejmu lub innego parlamentu;
noun

delegation [~en ~er] substantiv

delegacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) częściowe lub całkowite przeniesienie swoich kompetencje na inny organ
noun

delegacjanoun
grupa osób reprezentująca pewną społeczność

delegera [~de ~t] verb

delegowaćverb
wysyłać jako przedstawiciela celem wykonania określonego zadania

delegering [~en ~ar] substantiv

delegowanienoun

delfin [~en ~er] substantiv

delfin(historia, historyczny, historycznie) tytuł następcy tronu francuskiego;
noun

delfin(zoologia, zoologiczny) ssak morski z rzędu waleni;
noun

Delfinen

Delfin(astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór na niebie w pobliżu równika;

delfisk [~t ~a] adjektiv

delficki(geografia, geograficzny) związany z Delfami
adjective

delfickiadjective
taki, który jest niejasny, proroczy, wróżbiarski; wieloznaczny

delföljd

podciąg(matematyka, matematyczny) ciąg utworzony z wybranych wyrazów danego ciągu bez zmiany ich kolejności

delge [-gav, -gett el. -givit, -given -givet -givna, pres. -ger] verb

komunikować(przestarzałe, przestarzały) być połączonym
verb

komunikowaćverb
przekazywać wiadomość

powiadamiaćverb
dawać komuś o czymś znać, przekazywać wiadomości

12