död w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| död | martwytaki, który umarł obumarłyktóry stał się martwy, który przestał spełniać funkcje życiowe zgon(książkowy) śmierć, skonanie zmarłyo osobie, która nie żyje zmarłyosoba, która umarła, nie żyje |
| död [dött, döda] adjektiv | umarłyadjective |
| död [dött, döda] | śmierć(medycyna, medyczny) (fizjologia, fizjologiczny) trwałe ustanie procesów życiowych lub aktywności; |
| död punkt | impaszastój, matnia matnia(przenośnie, przenośnia) sytuacja bez wyjścia |
| död vinkel | martwe polefragment przestrzeni wokół pojazdu niewidoczny dla kierującego w żadnym z lusterek; |
| döda [~de ~t] verb | kaleczyć(potocznie, potoczny) robić coś nieudolnie zabijaćverb |
| Döda havet | Morze Martwe(geografia, geograficzny) słone jezioro znajdujące się na pograniczu Izraela, Autonomii Palestyńskiej i Jordanii; |
| dödad | |
| dödens grupp | grupa śmierci(sport, sportowy) grupa w rozgrywkach, której drużyny/uczestnicy prezentują podobny, wysoki poziom i każdy z nich może być upatrywany w roli faworyta |
| dödgrävare [~n; pl. ~, best. pl. -grävarna] substantiv | grabarz(rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się kopaniem grobów i grzebaniem zmarłych; |
| dödlig [~t ~a] adjektiv | końcówka(informatyka, informatyczny) (przestarzałe, przestarzały) terminal morderczyadjective zabójczyadjective zbrodniczyadjective śmiercionośnyadjective śmiertelnieadjective śmiertelnik(książkowy) istota śmiertelna, jaką jest człowiek śmiertelnyadjective śmiertelnyadjective |
| dödlighet [~en] substantiv | śmiertelnośćnoun śmiertelnośćnoun |
| dödmansgrepp [~et; pl. ~] substantiv | czuwak(kolejnictwo) urządzenie hamulcowe w pojeździe szynowym, zatrzymujące pociąg w wypadku niedyspozycji lub zaśnięcia maszynisty; |
| dödnamn | deadnameimię nadane osobie, która okazała się być transpłciowa lub niebinarna, po jej narodzinach, a którego ta osoba przestała używać |
| döds- | umieranie(rzeczownik odczasownikowy) od umierać |
| dödsbo [~et ~n] substantiv | włość(przestarzałe, przestarzały) posiadłość, duży majątek ziemski |
| dödsbädd [~en ~ar] substantiv | łoże śmiercinoun |
| dödsdom [~en ~ar] substantiv | wyrok śmiercinoun |
| dödshjälp [~en] substantiv | eutanazja(medycyna, medyczny) zadanie śmierci osobie nieuleczalnie chorej umotywowane skróceniem jej cierpień; |
| dödskalle [~n -skallar] substantiv | trupia czaszkanoun |
| dödskamp [~en ~er] substantiv | agonianoun |
| dödsläger [-lägret; pl. ~, best. pl. -lägren] substantiv | obóz zagładynoun |
| dödsrike [~t ~n] substantiv | zaświaty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsce poza światem realnym, gdzie przebywają zmarli |
| dödsstraff [~et; pl. ~] substantiv | kara śmierci(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa; |
| dödstrött [n. ~, ~a] adjektiv | wyczerpany(przenośnie, przenośnia) skrajnie zmęczony |
