słownik Szwedzko-Polski »
bunkra w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bunkra [~de ~t] verb | tankowaćverb |
| bunker [~n bunkrar] substantiv | bunkier(sport, sportowy) na polu golfowym: piaszczysty obszar lub zagłębienie wypełnione piaskiem bunkier(wojskowość, wojskowy) (architektura, architektoniczny) schron, zwykle żelbetowy schron(wojskowość, wojskowy) rodzaj betonowej budowli obronnej lub ochronnej o przeznaczeniu militarnym; |
