Szwedzki | Polski |
---|---|
bunker [~n bunkrar] substantiv | bunkier(sport, sportowy) na polu golfowym: piaszczysty obszar lub zagłębienie wypełnione piaskiem bunkier(wojskowość, wojskowy) (architektura, architektoniczny) schron, zwykle żelbetowy schron(wojskowość, wojskowy) rodzaj betonowej budowli obronnej lub ochronnej o przeznaczeniu militarnym; |