Szwedzki | Polski |
---|---|
ombud [~et; pl. ~] substantiv | pełnomocnik(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu reprezentantnoun reprezentantkanoun rzecznik(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (urzędowy) osoba występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję; |
ombudsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | ombudsman(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) niezależny urzędnik powoływany przez parlament, do którego obywatele mogą odwoływać się w sprawach naruszania praw i wolności po wyczerpaniu innych możliwości prawnych; rzecznik(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (urzędowy) osoba występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję; |
påbud [~et; pl. ~] substantiv | mandat(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) administrowanie na niesamodzielnym terytorium z polecenia organizacji międzynarodowej; mandat(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) uzyskane w wyborach upoważnienie do pełnienia urzędu; |
sändebud [~et; pl. ~] substantiv | poseł(administracja) (urzędowy) dyplomata wysłany do innego państwa z oficjalną misją |
tillbud [~et; pl. ~] substantiv | wypadeknoun |
utegångsförbud [~et; pl. ~] substantiv | godzina policyjnanoun |