słownik Szwedzko-Polski »
brunst w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| brunst [~en] substantiv | rozpalaćnoun ruja(zoologia, zoologiczny) okres wzmożonego popędu płciowego u samic niektórych ssaków rykowisko(łowiectwo, łowiecki) czas godów u jeleni spiekota(meteorologia, meteorologiczny) dotkliwy upał przy dużym nasłonecznieniem |
| brunsttid [~en ~er] substantiv | cieczka(zoologia, zoologiczny) (weterynaria, weterynaryjny) (kynologia, kynologiczny) ruja u suki psowatych |
