słownik Szwedzko-Polski »
brom w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| brom [~en] substantiv | brom(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Br i liczbie atomowej 35; |
| bromid [~en ~er] substantiv | bromek(chemia, chemiczny) związek bromu jednowartościowego, sól kwasu bromowodorowego; |
| broms [~en ~ar] substantiv | bąk(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Tabanus, jedna z muchówek; giez(zoologia, zoologiczny) owad podobny do muchy, pasożyt, kąsa głównie bydło i konie; hamulec(technologia, technika, techniczny) urządzenie do zmniejszania prędkości pojazdu lub maszyny; mucha końskanoun |
| bromsa [~de ~t] verb | hamowaćverb |
| aluminiumbromid | |
| bortribromid | |
| handbroms [~en ~ar] substantiv | hamulec ręczny(motoryzacja) ręcznie aktywowany hamulec postojowy w samochodzie; |
| vätebromid | bromowodór(chemia, chemiczny) bezbarwny gaz, silnie dymiący na powietrzu, |
