słownik Szwedzko-Polski »

bränning w języku polskim

SzwedzkiPolski
bränning [~en ~ar] substantiv

kipielnoun
wzburzona i spieniona woda

ogrzewanienoun
czynność dostarczania ciepła

brännvinsbränning

gorzelnictwodział przemysłu, zajmujący się wytwarzaniem spirytusu surowego metodą fermentacji cukrów i destylacji spirytusu;

likbränning [~en ~ar] substantiv

kremacjanoun
forma pogrzebu obejmująca kremację (1.1)

självförbränning [~en] substantiv

samospalenienoun
samobójstwo przez spalenie się żywcem, najczęściej popełniane demonstracyjnie na znak protestu;