borra w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| borra [~de ~t] verb | wiercićverb |
| borra i sank | niweczyćpozbawiać wartości, obracać wniwecz |
| abborre [~n abborrar] substantiv | bass(ichtiologia, ichtiologiczny) ryba z rodziny bassowatych (Centrarchidae) okoń(ichtiologia, ichtiologiczny) Perca fluviatilis Linnaeus, słodkowodna ryba drapieżna; pręt(dawniej, dawny) miara długości i powierzchni tyczka(zdrobniale) od: tyka tyka(przenośnie, przenośnia) wysoka i szczupła osoba tykanoun |
| barkborre [~n -borrar] substantiv | kornik(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) żyjący pod korą chrząszcz, ksylofag; |
| kardborre [~n -borrar] substantiv | łopian(botanika, botaniczny) Arctium L., rodzaj roślin z rodziny astrowatych; łopuchnoun |
| kransborre [~n -borrar] substantiv | szanta(botanika, botaniczny) bylina z rodzaju szant (1.1) |
| näsborre [~n -borrar] substantiv | nozdrze(anatomia, anatomiczny) jeden z dwóch otworów nosa |
| ollonborre [~n -borrar] substantiv | chrabąszcz majowy(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Melolontha melolontha Linnaeus, gatunek chrząszcza z rodziny żukowatych; |
| sjöborre [~n -borrar] substantiv | jeżowiec(zoologia, zoologiczny) Echinoidea morskie zwierzę należące do szkarłupni; |
