Szwedzki | Polski |
---|---|
borgen [best. ~] substantiv | awalista(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) osoba, która udziela poręczenia wekslowego (awalu) kaucja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania |
borg [~en ~ar] substantiv | forteca(architektura, architektoniczny) (wojskowość, wojskowy) fortyfikacja obronna, na którą składają się forty i umocnienia; Palatynat(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w zachodnich Niemczech, położona na zachód od Renu; zamek(architektura, architektoniczny) (budownictwo) budynek warowny; |
borgensman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | gwarantnoun poręczyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ktoś, kto poręcza czyjeś wierzytelności żyrantnoun |
borgenssumma [~n -summor] substantiv | rękojmianoun |
borgenär [~en ~er] substantiv | wierzyciel(potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze wierzyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy; |
fingerborg [~en ~ar] substantiv | naparstek(krawiectwo) metalowa nasadka na palec ułatwiająca wbijanie igieł przy ręcznym szyciu; |
hoppborg [~en ~ar] substantiv | dmuchany zameknoun |