bleka w języku polskim

Szwedzki	Polski
bleka	bielićpokrywać rzeczy metalowe cynową powłoką utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać sobie włosy utleniaczem utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać włosy utleniaczem
bleka [blekte, blekt] verb	bielećverb blaknąćverb rdzawiecverb
inte ha den blekaste aning	nie mieć bladego pojęciacałkowicie nie posiadać wiedzy, informacji na określony temat lub w określonej sprawie
stillahavsbleka	mintaj(ichtiologia, ichtiologiczny) Theragra chalcogramma, ryba z północnego Pacyfiku, masowo odławiana dla przemysłu spożywczego;

Historia wyszukiwania