słownik Szwedzko-Polski »
blankt w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| blankt | grubo(akustyka, akustyczny) mając niski ton |
| blank [~t ~a] adjektiv | błyszczącyadjective lśniącyadjective |
| spegelblank [~t ~a] adjektiv | czyściuteńki(potocznie, potoczny) (zdrobniale) od: czysty czyściutki(zdrobniale) od: czysty |
