słownik Szwedzko-Polski »

blandad w języku polskim

SzwedzkiPolski
blandad [blandat ~e] adjektiv

mieszanyadjective
złożony z różnych elementów

blandad böjning

deklinacja mieszana(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim

blandad kompott

mieszaninapołączenie różnorodnych rzeczy, osób, pojęć, właściwości (i tym podobne, i temu podobne)

blanda [~de ~t] verb

konfundowaćverb
powodować, że ktoś czuje się zakłopotany lub zawstydzony

melanżverb
pomieszanie różnych rzeczy

mieszaćverb
łączyć składniki podczas mieszania (poruszając lub potrząsając substancją)

tasowaćverb

zaciemniać(przenośnie, przenośnia) czynić niejasnym, niezrozumiałym
verb