słownik Szwedzko-Polski »

blända w języku polskim

SzwedzkiPolski
blända [~de ~t] verb

olśniewaćverb

oślepiaćverb
poprzez silne świecenie czy blask uniemożliwiać patrzenie

bländande adjektiv

jaskrawy(przenośnie, przenośnia) bardzo wyraźny, dobitny; skrajny
adjective

rażącyadjective
bardzo intensywny, wyraźny w swojej złej cesze; rzucający się w oczy

rażącyadjective
drażniący wzrok; rzucający się w oczy

rozwścieczonyadjective
wyrażający przypływ wściekłości