bild w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| häroldsbild | ordynariusz(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w Kościele katolickim wyższy przełożony mający władzę kościelną nad jakimś obszarem lub grupą wiernych; powszednicodzienny, pospolity, zwykły ziemski(książkowy) zwykły, codzienny |
| minnesbild [~en ~er] substantiv | pamięćnoun wspomnienienoun |
| nidbild [~en ~er] substantiv | karykaturanoun |
| obildad [obildat ~e] adjektiv | niewykształconyadjective |
| ombilda [~de ~t] verb | przekształcaćverb |
| röntgenbild [~en ~er] substantiv | rentgenogramnoun |
| stjärnbild [~en ~er] substantiv | gwiazdozbiór(astronomia, astronomiczny) grupa gwiazd, zajmujących pewien obszar nieba; |
| utbilda [~de ~t] verb | szkolićverb uświadamiaćverb |
| utbilda sig | uświadamiaćzdobywać orientację i wiedzę w jakiejś dziedzinie ((na przykład) politycznej, seksualnej), oświecać się w czymś |
| utbildning [~en ~ar] substantiv | wykształcenienoun |
| vidareutbildning [~en ~ar] substantiv | szkolenie(edukacja, edukacyjny) jeden lub wiele (cykl) wykładów lub zajęć praktycznych służących do uzupełnienia wiedzy, wykształcenia, umiejętności |
| vrångbild [~en ~er] substantiv | karykaturanoun |
| yrkesutbildning [~en ~ar] substantiv | nauka zawodunoun |
