bi- w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bi- | dwu-pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających dwukrotne wystąpienie czegoś |
| bi | biseksualista(seksuologia, seksuologiczny) osoba odczuwająca pociąg seksualny do ludzi obydwu płci pszczoła(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Apis mellifera, pszczoła miodna, latający owad wytwarzający miód, żyjący w zorganizowanych społecznościach; |
| Bianca | Bianka(astronomia, astronomiczny) jeden z księżyców Urana; Biankaimię żeńskie; |
| bibehålla [-behöll, -behållit, -behållen -behållet -behållna, pres. -behåller] verb | utrzymywaćverb zachowywaćverb |
| bibehållande [~t] substantiv | zachowanienoun |
| bibel [~n biblar] substantiv | Biblia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zbiór ksiąg, spisanych pierwotnie po hebrajsku, aramejsku i grecku, uznawany przez żydów i chrześcijan za natchnione przez Boga; |
| Bibeln | Biblia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zbiór ksiąg, spisanych pierwotnie po hebrajsku, aramejsku i grecku, uznawany przez żydów i chrześcijan za natchnione przez Boga; |
| bibelvetenskap | biblistyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) szereg dyscyplin naukowych zajmujących się badaniem Biblii; |
| bibliofil [~en ~er] substantiv | bibliofilnoun bibliofilskinoun |
| bibliografi [~n ~er] substantiv | bibliografianoun |
| bibliolatri | bibliolatriaoddawanie zbytniej czci Biblii, kult Biblii |
| bibliomani [~n] substantiv | bibliomanianoun |
| bibliotek [~et; pl. ~] substantiv | biblioteka(informatyka, informatyczny) zbiór programów, procedur, elementów graficznych itp., które mogą być używane w innych programach; bibliotekanoun bibliotekanoun |
| bibliotekarie [~n ~r] substantiv | bibliotekarkanoun bibliotekarskinoun bibliotekarznoun |
| biblisk [~t ~a] adjektiv | biblijnyadjective |
| biblisk kommunist | perfekcjonista(filozofia, filozoficzny) zwolennik perfekcjonizmu w etyce |
| bibringa [~de ~t] verb | zaszczepiać(przenośnie, przenośnia) propagować nowe idee, wprowadzać nowe prądy |
| bibröd | |
| biceps [~en el. ~; pl. ~ar] substantiv | biceps(anatomia, anatomiczny) mięsień dwugłowy ramienia; |
| bicorne | bikorndwurożny kapelusz; |
| bicykleta [~n bicykletor] substantiv | przewrotka(sport, sportowy) kopnięcie piłki z jednoczesnym wykonaniem przewrotu całym ciałem; |
| bida [~de ~t] verb | odczekaćverb wyczekiwaćverb |
| bida sin tid | |
| bidra [-drog, -dragit, -dragen -draget -dragna, pres. -drar] verb | przyczyniać sięverb wkładaćverb |
| bidrag [~et; pl. ~] substantiv | dateknoun kontrybucjanoun pomocnictwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umyślne przestępstwo lub wykroczenie polegające na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego; składka(urzędowy) (administracja) obowiązkowa opłata związana z przynależnością do jakiejś organizacji lub instytucji najczęściej opłacana w regularnych odstępach czasu składkanoun wkładnoun |
