beväpna w języku polskim

Szwedzki	Polski
beväpna [~de ~t] verb	uzbrajaćverb zbroić(wojskowość, wojskowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) powiększać czyiś stan uzbrojenia verb
beväpnad	uzbrojonyposiadający broń przy sobie zbrojnywyposażony w broń zbrojnyzwiązany z użyciem broni, walką lub wojną
beväpnad till tänderna	uzbrojony po zęby(żartobliwie) wyposażony w znaczną ilość broni
obeväpnad [obeväpnat ~e] adjektiv	nieuzbrojonyadjective niewyposażony w broń lub uzbrojenie

Historia wyszukiwania