beundran w języku polskim

Szwedzki	Polski
beundran [best. ~] substantiv	admiracja(książkowy) (dawniej, dawny) przejaw podziwu i uwielbienia dla kogoś lub czegoś noun podziwnoun zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem
beundransvärd [-värt ~a] adjektiv	godny podziwuadjective imponującyadjective wzbudzający uznanie i zachwyt
sällskap för inbördes beundran	towarzystwo wzajemnej adoracji(ironicznie) grupa osób popierających się nawzajem, prawiących sobie wzajemnie komplementy

Szwedzki

Polski

beundran [best. ~] substantiv

admiracja(książkowy) (dawniej, dawny) przejaw podziwu i uwielbienia dla kogoś lub czegoś
noun

podziwnoun
zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem

beundransvärd [-värt ~a] adjektiv

imponującyadjective
wzbudzający uznanie i zachwyt

sällskap för inbördes beundran

towarzystwo wzajemnej adoracji(ironicznie) grupa osób popierających się nawzajem, prawiących sobie wzajemnie komplementy

Historia wyszukiwania