besegra w języku polskim

Szwedzki	Polski
besegra [~de ~t] verb	pobićverb zwyciężyć kogoś pokonywaćverb odnosić zwycięstwo nad kimś przegranaverb poniesiona porażka w grze, rywalizacji lub rozgrywce zwyciężaćverb pokonywać kogoś, wygrywać z kimś
besegrare [~n; pl. ~, best. pl. besegrarna] substantiv	zwycięzcanoun ten, który zwyciężył, wygrał
obesegrad [obesegrat ~e] adjektiv	niezwyciężonyadjective taki, którego nie da się zwyciężyć

Szwedzki

Polski

besegra [~de ~t] verb

pobićverb
zwyciężyć kogoś

pokonywaćverb
odnosić zwycięstwo nad kimś

przegranaverb
poniesiona porażka w grze, rywalizacji lub rozgrywce

zwyciężaćverb
pokonywać kogoś, wygrywać z kimś

besegrare [~n; pl. ~, best. pl. besegrarna] substantiv

zwycięzcanoun
ten, który zwyciężył, wygrał

obesegrad [obesegrat ~e] adjektiv

niezwyciężonyadjective
taki, którego nie da się zwyciężyć

Historia wyszukiwania