besatt w języku polskim

Szwedzki	Polski
besatt [n. ~, ~a] adjektiv	opętany(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba, której ciałem zawładnął zły duch adjective
besätta [besatte, besatt, besatt n. besatt, pres. besätter] verb	obsadzić(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) dać rolę w jakimś przedstawieniu, filmie verb okupowaćverb zbrojnie zajmować terytorium innego państwa
besatthet [~en ~er] substantiv	obsesja(książkowy) myśl, idea, przekonanie itp. uporczywie kogoś prześladujące, niemożność uwolnienia się od takich myśli lub od wykonywania powtarzających się czynności noun opętanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stan bycia owładniętym przez demona; noun
vara besatt	prześladowaćnie pozwalać o sobie zapomnieć, być niemal stale obecnym

Historia wyszukiwania