ben- w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| benrangel [-ranglet; pl. ~, best. pl. -ranglen] substantiv | szkielet(anatomia, anatomiczny) ogół kości w danym organizmie; |
| bensen [~en el. ~et] substantiv | benzen(chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy arenów, najprostszy obojętny węglowodór aromatyczny; |
| bensin [~en] substantiv | benzynanoun |
| bensinmack [~en ~ar] substantiv | stacja benzynowanoun |
| bensinstation [~en ~er] substantiv | benzynówkanoun stacja benzynowanoun stacja paliwowanoun |
| benskörhet [~en] substantiv | osteoporoza(medycyna, medyczny) stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury kości i większą podatnością na ich złamania; |
| bensodiazepin | benzodiazepina(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek mający działanie uspokajające, nasenne i zapobiegające drgawkom; |
| bensofuran | benzofuran(chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny; bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych; |
| abbé [~n ~er] substantiv | opat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przełożony opactwa |
| aladåb [~en ~er] substantiv | auszpik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) galareta z żelatyny lub z wywaru z głów ryb lub nóżek wieprzowych lub cielęcych auszpik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z mięsa lub ryby w galarecie; (zobacz) też auszpik w Encyklopedii staropolskiej |
| arab [~en ~er] substantiv | Arab(etnografia, etnograficzny) osoba narodowości arabskiej; arab(hipologia, hipologiczny) (jeździectwo, jeździecki) koń czystej krwi arabskiej; |
| atombomb [~en ~er] substantiv | bomba atomowa(wojskowość, wojskowy) bomba czerpiąca swoją energię z reakcji rozszczepienia ciężkich jąder atomowych ((na przykład) uranu lub plutonu) na lżejsze pod wpływem bombardowania neutronami |
| bändelkorsnäbb [~en ~ar] substantiv | |
| baobab [~en ~er] substantiv | baobab(botanika, botaniczny) ogromne, długowieczne drzewo liściaste o bardzo grubym pniu rosnące w Afryce; |
| bob [bobben bobbar] substantiv | bobslejnoun bobsleje(sport, sportowy) zimowa dyscyplina sportowa polegająca na zjeżdżaniu bobslejami po sztucznym torze lodowym; |
| bomb [~en ~er] substantiv | bomba(wojskowość, wojskowy) ładunek wypełniony materiałem wybuchowym zrzucany z samolotu lub okrętu, zwykle z mechanicznym zapalnikiem; bomba lotnicza(wojskowość, wojskowy) pocisk zrzucany ze statku powietrznego przeznaczony do niszczenia celów położonych na powierzchni ziemi; |
| fotbollsklubb [~en ~ar] substantiv | klub piłkarskinoun |
| garderob [~en ~er] substantiv | garderobanoun garderobanoun kostiumernia(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) miejsce przechowywania kostiumów w teatrze szafanoun szatnianoun szatniarznoun zabudowanoun |
| glob [~en ~er] substantiv | glob(książkowy) kula ziemska globusnoun |
| grabb [~en ~ar] substantiv | młodziannoun |
| gubbe [~n gubbar] substantiv | dziad(pogardliwie, pogardliwy) staruch, starszy człowiek ramolnoun staruchnoun staruszek(pieszczotliwie, pieszczotliwy) z sympatią lub współczuciem o starym mężczyźnie |
| hijab [~en ~er] substantiv | hidżabnoun |
| jamb [~en ~er] substantiv | jamb(językoznawstwo, językoznawczy) w wersyfikacji antycznej: stopa, miara wierszowa złożona z sylaby krótkiej i długiej; |
| jordglob [~en ~er] substantiv | globusnoun |
