bekant w języku polskim

Szwedzki	Polski
bekant [n. ~, ~a] adjektiv	familiarnyadjective będący w bliskich stosunkach, nie zachowujący dystansu ani oficjalnych form w kontaktach znajomaadjective znajomyadjective taki, którego się zna (osobiście lub z widzenia) znanyadjective taki, który jest rozpoznawany przez wiele osób
bekantgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb	rozpowiadaćverb dzielić się wiadomościami z wszystkimi
obekant [n. ~, ~a] adjektiv	nieznajomyadjective osoba nieznana, obca nieznajomyadjective taki, który nie jest komuś znany; obcy, nieznany

Szwedzki

Polski

bekant [n. ~, ~a] adjektiv

familiarnyadjective
będący w bliskich stosunkach, nie zachowujący dystansu ani oficjalnych form w kontaktach

znajomaadjective

znajomyadjective
taki, którego się zna (osobiście lub z widzenia)

znanyadjective
taki, który jest rozpoznawany przez wiele osób

bekantgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

rozpowiadaćverb
dzielić się wiadomościami z wszystkimi

obekant [n. ~, ~a] adjektiv

nieznajomyadjective
osoba nieznana, obca

nieznajomyadjective
taki, który nie jest komuś znany; obcy, nieznany