balt w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| balt [~en ~er] substantiv | Bałt(etnografia, etnograficzny) członek narodu lub dawnego plemienia, posługującego się jednym z języków bałtyckich; |
| Baltika | Bałtyka(geologia, geologiczny) kraton stanowiący do końca ordowiku samodzielny kontynent; |
| Baltikum | bałtyjski(etnografia, etnograficzny) związany z Bałtami |
| baltisk [~t ~a] adjektiv | bałtyckiadjective bałtyjski(geografia, geograficzny) związany z Bałtyjskiem |
| Baltsar | Baltazarimię męskie; |
| globalt | globalniena całym świecie |
| global [~t ~a] adjektiv | globalnyadjective ogólnoświatowyadjective ogólnyadjective światowyadjective |
| verbal [~t ~a] adjektiv | czasownikowyadjective odczasownikowy(gramatyka) utworzony od czasownika, pochodzący od czasownika słownyadjective werbalnyadjective |
