słownik Szwedzko-Polski »

böja w języku polskim

SzwedzkiPolski
böja [böjde böjt] verb

bula(sport, sportowy) element skoczni narciarskiej
verb

fałdowaćverb
robić fałdy

nachylaćverb

odmieniaćverb

poddawaćverb

poniżaćverb
upokarzać samego siebie

schylaćverb

składanie(rzeczownik odczasownikowy) od składać
verb

uginaćverb

zagięcieverb
miejsce, gdzie coś jest zagięte

zgiąćverb
zmienić kształt obiektu poprzez zgięcie, zgniecenie

böja sig

ulegaćnie być w stanie czemuś się oprzeć

zginaćaspekt niedokonany od: zgiąć

avböja [-böjde -böjt] verb

odmówićverb

knäböja [-böjde -böjt] verb

klęczećverb
mając nogi zgięte w kolanach i opierając kolana na ziemi, trwać w tej pozycji

klękaćverb
zginać kolana, przyjmując pozycję opierającą się na nich

uklęknąćverb
zgiąć nogi w kolanach i oprzeć się na nich na ziemi