słownik Szwedzko-Polski »

apa w języku polskim

SzwedzkiPolski
skapare [~n; pl. ~, best. pl. skaparna] substantiv

twórczyninoun

skrapa

skrobaćtrąc czymś ostrym, zdrapywać wierzchnią warstwę czegoś

zadrapanierysa na powierzchni

skräpa [~de ~t] verb

poniewierać sięverb

walać sięverb

skyskrapa [~n -skrapor] substantiv

drapacz chmur(architektura, architektoniczny) (budownictwo) bardzo wysoki budynek
noun

wieżowiec(architektura, architektoniczny) (budownictwo) wolnostojący wielokondygnacyjny budynek o niewielkiej w stosunku do wysokości powierzchni podstawy;
noun

släpa

wlecciągnąć się

släpa [~n, släpor] substantiv

ciągnąć sięnoun

släpa [~n, släpor]

ciągnąćo wietrze, zwłaszcza zimnym i nieprzyjemnym wiać

ciągnąćwlec, przesuwać za sobą

harowaćciężko pracować

wlecciągnąć po ziemi

släpa av

odwlekaćodsuwać coś dalej (w inne miejsce), wlokąc

släpa bort

odwlekaćodsuwać coś dalej (w inne miejsce), wlokąc

släpa efter

zostawać w tyle

släpa iväg

odwlekaćodsuwać coś dalej (w inne miejsce), wlokąc

släpa sig

wlecprzemieszczać się powoli

släpa sig fram

ciągnąćdługo trwać

småpåve [~n -påvar] substantiv

prominentnoun

szychanoun

ważna figuranoun

strapats [~en ~er] substantiv

znój(książkowy) ciężka praca, wysiłek
noun

temapark [~en ~er] substantiv

park tematycznynoun

toapapper [~et el. -pappret; pl. ~, best. pl. ~en el. -pappren] substantiv

papier toaletowynoun
chłonny papier przeznaczony do utrzymywania higieny po wypróżnieniu;

vitalkapacitet

pojemność życiowa(medycyna, medyczny) największa objętość powietrza, jaką człowiek może wydmuchać z płuc po maksymalnym wdechu;

vrålapa [~n -apor] substantiv

wyjec(zoologia, zoologiczny) Alouatta, południowoamerykańska małpa o donośnym głosie;
noun

zapadnik

okcydentalista

234