słownik Szwedzko-Polski »

anträffa w języku polskim

SzwedzkiPolski
anträffa [~de ~t] verb

napotykaćverb
zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

znajdowaćverb
odkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

sammanträffande [~t ~n] substantiv

koincydencja(książkowy) jednoczesne występowanie jakichś zdarzeń, zbieżność zjawisk
noun

zbieg okolicznościnoun
przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie