anledning w języku polskim

Szwedzki	Polski
anledning [~en ~ar] substantiv	powódnoun coś, co uzasadnia podjęcie jakiegoś działania lub zmianę stanu emocjonalnego przyczynanoun powód, dla którego coś się stało; czynnik, który wywołał jakieś zjawisko wzgląd(najczęściej w liczbie mnogiej) przyczyny, określone aspekty noun
med anledning av	na skutekz powodu czegoś w obliczu(podniośle) wskazuje na zaistniałą, niejako przymusową okoliczność wskutek(książkowy) (zobacz) na skutek z powoduwprowadza przyczynę wystąpienia jakiejś sytuacji lub wykonania jakiejś czynności

Szwedzki

Polski

anledning [~en ~ar] substantiv

powódnoun
coś, co uzasadnia podjęcie jakiegoś działania lub zmianę stanu emocjonalnego

przyczynanoun
powód, dla którego coś się stało; czynnik, który wywołał jakieś zjawisko

wzgląd(najczęściej w liczbie mnogiej) przyczyny, określone aspekty
noun

med anledning av

na skutekz powodu czegoś

w obliczu(podniośle) wskazuje na zaistniałą, niejako przymusową okoliczność

wskutek(książkowy) (zobacz) na skutek

z powoduwprowadza przyczynę wystąpienia jakiejś sytuacji lub wykonania jakiejś czynności

Historia wyszukiwania