słownik Szwedzko-Polski »

advent w języku polskim

SzwedzkiPolski
advent [~et] substantiv

adwent(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim okres około czterech tygodni (dawniej czterdziestu dni) przed Bożym Narodzeniem, przygotowujący do uroczystości Narodzenia Pańskiego, symbolizujący oczekiwanie na przyjście Mesjasza; ; (zobacz) też adwent w Encyklopedii staropolskiej
noun

adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentem, dotyczący adwentu, odbywający się w adwencie
noun

adventist [~en ~er] substantiv

adwentysta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek protestanckiego Kościoła chrześcijańskiego, głoszącego bliskie ponowne przyjście Chrystusa, chrzest tylko dorosłych, sobotę jako dzień święty
noun

adventistisk

adwentystyczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentystami, dotyczący adwentystów

adventskalender [~n -kalendrar] substantiv

kalendarz adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej, specjalny dziecięcy kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do wigilii Bożego Narodzenia;
noun

adventsljusstake [~n -ljusstakar] substantiv

wieniec adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej wieniec z cetyny (zwłaszcza z jedliny, świerczyny), z czterema świecami, które zapala się kolejno w każdą niedzielę adwentu, ozdobiony wstążkami, symbolizujący przygotowanie i nadzieję;
noun