słownik Szwedzko-Polski »

åtta w języku polskim

SzwedzkiPolski
andfådd [-fått -fådda] adjektiv

zziajanyadjective

angå [-gick, -gått, pres. -går] verb

dotyczyćverb
mieć z czymś związek, odnosić się do czegoś

obchodzićverb
obchodzić kogoś: interesować się czymś, chcieć wiedzieć o czymś

obowiązywaćverb
być czyimś obowiązkiem, obejmować kogoś mocą prawną

anstå [-stod, -stått, pres. -står] verb

odwlekaćverb
odsuwać się w czasie, ulegać opóźnieniu

uchodzićverb
wypadać, pasować, być dozwolonym

askgrå [-grått, best. och pl. ~ el. ~a] adjektiv

popielatoadjective
w barwie jasnoszarej

popielatyadjective
mający kolor jasnoszary, taki jak kolor popiołu

avgå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går] verb

abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji
verb

odjeżdżaćverb
jadąc, oddalać się

ustępowaćverb
dawać wolne miejsce lub drogę

wypływaćverb
płynąc, opuszczać dane miejsce

wyruszaćverb
ruszać w drogę

wywozićverb
przewozić kogoś lub coś skądś lub w inne miejsce

avråda [-rådde, -rått, -rådd, n. -rått, pres. -råder] verb

odradzaćverb
radząc, namawiać do zrezygnowania z czegoś

avstå [-stod, -stått, -stådd n. -stått, pres. -står] verb

chylićverb
zbliżać się do końca czegoś

malećverb
stawać się mniejszym

obniżaćverb
ulegać obniżeniu, opadać poniżej poziomu

odmawiaćverb
nie zgadzać się

odstępowaćverb

rezygnowaćverb
odstępować od czegoś, zrzec się czegoś z własnej woli

upadać(przestarzałe, przestarzały) przestać postępować według zasad moralnych; być niemoralnym, postąpić w taki sposób
verb

ustępowaćverb
rezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść

wycofywaćverb

wyrzecverb
zrezygnować z czegoś

zaniechaćverb
nie podjąć działania lub ulec rezygnacji

zaniechiwaćverb
nie podejmować działania lub ulegać rezygnacji

zanikverb
zanikanie, zamieranie czegoś

begå [begick, begått, begången begånget begångna, pres. begår] verb

dopuszczać sięverb

popełniaćverb

popełnićverb
zrobić coś złego

świętowaćverb

bestå [bestod, bestått, bestådd n. bestått, pres. består] verb

długotrwałyverb
trwający przez długi czas

istniećverb
być, występować w rzeczywistości

liczyćverb
zawierać w sobie określoną ilość elementów

ostać sięverb

pozostawaćverb
być dalej takim samym, bez zmian; nie zmieniać się

składaćverb
mieć coś za swoje części

składać sięverb

utrzymać sięverb

123