Polski | Szwedzki |
---|---|
znamię (botanika, botaniczny) u niektórych roślin: górna część słupka noun | märke [~t ~n]substantiv |
znamię (przenośnie, przenośnia) cecha charakterystyczna właściwa czemuś noun | kännetecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen]substantiv |
znamię noun plamka, wypukłość na skórze | födelsemärke [~t ~n]substantiv |
beznamiętność noun cecha tego, kto lub co jest beznamiętne; obojętność, apatia | känslolöshet [~en]substantiv |
beznamiętny adjective pozbawiony emocji, emocjonalnego zaangażowania; obojętny, chłodny | känslolös [~t ~a]adjektiv |
roznamiętniać verb wzbudzać w kimś namiętność | excitera [~de ~t]verb |