słownik Polsko-Szwedzki »
ziemia w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| Ziemia (astronomia, astronomiczny) trzecia pod względem oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego; | |
| ziemia (geografia, geograficzny) kraina geograficzna noun | jord [~en ~ar]substantiv |
| ziemia noun gleba | jord [~en ~ar]substantiv |
| ziemia noun grunt, podłoże (także w budynku) | jord [~en ~ar]substantiv |
| ziemia niczyja (geografia, geograficzny) obszar niezamieszkały, nie należący do nikogo; w czasach kolonialnych – obszar niepodbity noun | ingenmansland [~et]substantiv |
| Ziemia Obiecana (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według Biblii terytorium, które Bóg obiecał Abrahamowi i jego potomkom, Kanaan; | |
| ziemia-śnieżka | |
| Ziemia Święta (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsca w Palestynie opisane w Nowym Testamencie, gdzie urodził się, żył i umarł Jezus Chrystus; | |
| ziemianin noun | godsägare [~n; pl. ~, best. pl. -ägarna]substantiv |
| Ziemianin noun mieszkaniec Ziemi | jordbo [~n ~r]substantiv |
