Polski | Szwedzki |
---|---|
wykrzyknik (gramatyka) nieodmienne słowo lub wyrażenie służące do wyrażenia stanu emocjonalnego, nakazu lub do imitacji odgłosu z otaczającego świata; noun | interjektion [~en ~er]substantiv |
wykrzyknik (językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do wzmacniania ekspresji wypowiedzi, zapisywany za pomocą kropki i umieszczonej nad nią pionowej kreski: !; noun | utropstecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen]substantiv |