Polski | Szwedzki |
---|---|
uszny noun związany z uchem | lillfinger [-fingret -fingrar]substantiv |
bezduszny adjective mający nieczuły i bezwzględny stosunek do otoczenia lub wyrażający taki stosunek | känslolös [~t ~a]adjektiv |
brzuszny adjective związany z brzuchem, dotyczący brzucha | abdominal [~t ~a]adjektiv |
być posłusznym verb | lyda [lydde el. löd, lytt, lydd n. lytt, pres. lyder]verb |
dobroduszny adjective | gemytlig [~t ~a]adjektiv |
dobroduszny adjective mający łagodne, życzliwe usposobienie | beskedlig [~t ~a]adjektiv |
dur brzuszny (medycyna, medyczny) ostra, bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez pałeczkę duru brzusznego (Salmonella typhi), przenoszona drogą pokarmową; noun | tyfoidfeber [~n]substantiv |
duszny adjective | kvav [~t, ~a]adjektiv |
duszny adjective wywołujący uczucie gorąca, w którym trudno oddychać | kvävandeadjektiv |
nieposłuszny adjective odznaczający się nieposłuszeństwem | olydig [~t ~a]adjektiv |
niesłuszny adjective niemający uzasadnienia | orättfärdig [~t ~a]adjektiv |
posłuszny adjective spełniający bez protestu polecenia | lydig [~t ~a]adjektiv |
prostoduszny adjective odznaczający się prostotą, szczerością i łatwowiernością; (także, też): świadczący o takich cechach | proper [~t propra]adjektiv |
szum uszny (medycyna, medyczny) subiektywne, przykre doznanie dźwiękowe odczuwane w uszach lub w głowa z przyczyn wewnętrznych; noun | tinnitussubstantiv |
słuszny adjective | befogad [befogat ~e]adjektiv |
słuszny adjective godziwy, duży, uczciwy | blond [blont ~a]adjektiv |
słuszny adjective sensowny, trafny | riktig [~t ~a]adjektiv |
słuszny adjective taki, który jest odpowiedni, spełnia określone warunki | egen [eget egna]adjektiv |
słuszny adjective zgodny z prawem, uzasadniony | inomäktenskaplig [~t ~a]adjektiv |
wielkoduszny adjective taki, który charakteryzuje się wielkimi zaletami ducha, zwłaszcza szlachetnością i wyrozumiałością | generös [~t ~a]adjektiv givmild [-milt ~a]adjektiv godhjärtad [-hjärtat ~e]adjektiv högsint [n. ~, ~a]adjektiv storsint [n. ~, ~a]adjektiv ädelmodig [~t ~a]adjektiv |