Polski | Szwedzki |
---|---|
trawienie (fizjologia, fizjologiczny) rozkładanie spożytego pokarmu na prostsze części, które mogą być łatwo pobrane przez układ pokarmowy; noun | matsmältning [~en]substantiv smältning [~en ~ar]substantiv |
trawieniec (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) gruczołowa część żołądka przeżuwaczy, o gruszkowatym kształcie, tworząca czwarty przedział; noun | löpmage [~n -magar]substantiv |
marnotrawienie (rzeczownik odczasownikowy) od marnotrawić noun | slösaktighet [~en]substantiv |