Polski | Szwedzki |
---|---|
teren noun pewien określony obszar ziemi | terräng [~en ~er]substantiv |
teren podmokły noun | våtmark [~en ~er]substantiv |
terenówka (motoryzacja) (potocznie, potoczny) samochód przystosowany do jazdy w utrudnionych warunkach terenowych noun | jeep [~en ~ar]substantiv |
suterena noun część budynku znajdująca się pod parterem, często poniżej poziomu terenu, przystosowana do celów mieszkalnych | källare [~n; pl. ~, best. pl. källarna]substantiv |