słownik Polsko-Szwedzki »
spec w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| spec noun | expert [~en ~er]substantiv |
| specjalista noun osoba, która się w czymś specjalizuje, ma gruntowną, dużą wiedzę w jakiejś dziedzinie | specialist [~en ~er]substantiv |
| specjalistyczny noun dotyczący specjalisty, fachowy | specialist [~en ~er]substantiv |
| specjalizacja noun proces wyodrębniania się funkcji, kompetencji, zadań | fördjupning [~en ~ar]substantiv |
| specjalizować się verb być znawcą, profesjonalistą w danej dziedzinie; zajmować się czymś profesjonalnie | specialisera [~de ~t]verb |
| specjalna operacja wojskowa (eufemistycznie) (wojskowość, wojskowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) propagandowe określenie rosyjskiej agresji na Ukrainę w lutym 2022 r. | |
| specjalne prawa ciągnienia (ekonomia, ekonomiczny) (jednostka monetarna) międzynarodowa jednostka obrachunkowa i umowna jednostka monetarna utworzona przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy; | |
| specjalnie umyślnie, z określony zamiarem, celowo, trafnie | |
| specjalnie w sposób wyjątkowy, specjalny, nieprzeciętny | |
| specjalność noun czynność lub wyrób wykonywane z wyjątkową biegłością | specialitet [~en ~er]substantiv |
| specjalność noun dziedzina, która jest przedmiotem czyjejś pracy zawodowej | fack [~et; pl. ~]substantiv |
| specjalny adjective mający szczególne, wyjątkowe właściwości | speciell [~t ~a]adjektiv särskild [-skilt ~a]adjektiv |
| specjalny adjective odnoszący się do wybranego przedmiotu, zagadnienia lub osoby | speciell [~t ~a]adjektiv särskild [-skilt ~a]adjektiv |
| specjał noun bardzo smaczna lub wyszukana potrawa | specialitet [~en ~er]substantiv |
| specyficzny adjective | egenartad [egenartat ~e]adjektiv |
| specyficzny adjective typowy jedynie dla jakiejś osoby, rzeczy, okresowi czasu albo miejscu (lub ich grupie) | specifik [~t ~a]adjektiv |
| specyficzny adjective wyróżniający się na tle innych | specifik [~t ~a]adjektiv |
| specyfik (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) substancja działająca leczniczo na organizm adjective | specifik [~t ~a]adjektiv |
| specyfik (przenośnie, przenośnia) (żartobliwie) sposób na coś noun | gottgörelse [~n ~r]substantiv |
| specyfika noun | egenart [~en ~er]substantiv |
| specyfika adjective zespół cech wyróżniających | specifik [~t ~a]adjektiv |
| specyfikacja (handel, handlowy) szczegółowy spis informacji zawarty w dokumencie dołączanym do towaru noun | specifikation [~en ~er]substantiv |
| specyfikować verb | specificera [~de ~t]verb |
