słownik Polsko-Szwedzki »
skand w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| skand (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Sc i liczbie atomowej 21; noun | skandium [~et el. skandiet el. ~]substantiv |
| skandal noun oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1) | skandal [~en ~er]substantiv |
| skandal noun zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje | skandal [~en ~er]substantiv |
| skandaliczny adjective stanowiący skandal, mający cechy skandalu | skandalös [~t ~a]adjektiv |
| skandaliczny adjective taki, który wywołuje oburzenie, zgorszenie i przynosi wstyd | skandalös [~t ~a]adjektiv |
| skandować verb rytmicznie wypowiadać słowa, dzieląc je na sylaby | skandera [~de ~t]verb |
| Skandynaw noun mieszkaniec Skandynawii | skandinav [~en ~er]substantiv |
| Skandynawia (geografia, geograficzny) region północnej Europy obejmujący kraje Danię, Norwegię i Szwecję; noun | Skandinaviensubstantiv |
| skandynawski adjective związany ze Skandynawią, dotyczący Skandynawii | skandinavisk [~t ~a]adjektiv |
| Fennoskandia (geografia, geograficzny) rozległy półwysep w Europie Północnej składający się z trzech części: Międzymorza Fińsko-Karelskiego oraz z odgałęziających się od niej dwóch półwyspów: Skandynawskiego i Kolskiego; | |
| Góry Skandynawskie (geografia, geograficzny) łańcuch górski w zachodniej i północnej części Półwyspu Skandynawskiego, ciągnący się wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, na terytorium Norwegii, Szwecji i częściowo Finlandii; | |
| Półwysep Skandynawski (geografia, geograficzny) półwysep w Europie Północnej; |
