Polski | Szwedzki |
---|---|
sen (fizjologia, fizjologiczny) stan odpoczynku, na ogół nocnego, w którym spowolnione są funkcje organizmu i obniżony poziom świadomości noun | dröm [~men ~mar]substantiv sömn [~en]substantiv |
sen (przenośnie, przenośnia) fantazja, marzenie, wizja, coś, co wydaje się nierzeczywiste noun | dröm [~men ~mar]substantiv |
sen noun doświadczenie przeżywane w trakcie snu (1.1) | dröm [~men ~mar]substantiv |
sen zimowy (biologia, biologiczny) (zoologia, zoologiczny) u zwierząt spowolnienie procesów życiowych w okresie zimy; noun | vinterdvala [~n]substantiv |
senat (historia, historyczny, historycznie) organ władzy w systemie politycznym starożytnego Rzymu; noun | senat [~en ~er]substantiv |
senat (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) izba wyższa dwuizbowego parlamentu; noun | senat [~en ~er]substantiv |
senator noun członek izby wyższej parlamentu (senatu) | senator [~n ~er ]substantiv |
Senegal (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w zachodniej części Afryce, ze stolicą w Dakarze; noun | Senegalsubstantiv |
Senegalczyk noun obywatel, mieszkaniec Senegalu | senegales [~en ~er]substantiv |
Senegalka adjective obywatelka, mieszkanka Senegalu | senegalesisk [~t ~a]adjektiv |
senegalski adjective odnoszący się do państwa Senegal | senegalesisk [~t ~a]adjektiv |
senior starsza osoba (wiekiem lub rangą) | |
seniorat (historia, historyczny, historycznie) średniowieczna zasada dziedziczenia polegająca na odziedziczeniu tytułu i władzy przez najstarszego przedstawiciela rodu; noun | anciennitet [~en]substantiv |
senność noun potrzeba snu, pragnienie zaśnięcia | sömnighet [~en]substantiv |
senny dotyczący snu, związany ze snem; trwający lub przeżywany podczas snu | |
senny adjective taki, który chce spać; jest śpiący | dåsig [~t ~a]adjektiv sömnig [~t ~a]adjektiv |
sens noun sposób rozumienia czegoś | mening [~en ~ar]substantiv |
sens noun wymowa, istota, znaczenie jakiegoś przekazu | betydelse [~n ~r]substantiv innebörd [~en ~er]substantiv mening [~en ~ar]substantiv |
sens właściwość jakiejś idei, czynności, przedmiotu, sprawiająca, że jest użyteczny, wartościowy, uzasadniony | poäng [~en, hellre, än, ~et; pl. ~] |
sens noun właściwość jakiejś idei, czynności, przedmiotu, sprawiająca, że jest użyteczny, wartościowy, uzasadniony | mening [~en ~ar]substantiv |
sensacja noun wydarzenie, wiadomość wywołujące żywe, powszechne zainteresowanie | sensation [~en ~er]substantiv skräll [~en ~ar]substantiv uppseendesubstantiv |
sensacyjny (sztuka) pełen napięcia emocjonalnego ze względu na wartką akcję i tematykę noun | detektiv [~en ~er]substantiv |
sensacyjny adjective wywołujący sensację | sensationell [~t ~a]adjektiv |
sensowny (potocznie, potoczny) taki, który działa logicznie, rozsądnie adjective | förnuftig [~t ~a]adjektiv förståndig [~t ~a]adjektiv klok [~t ~a]adjektiv sansad [sansat ~e]adjektiv vettig [~t ~a]adjektiv välbetänkt [n. ~, ~a]adjektiv |
sensowny adjective taki, który ma sens, właściwą zawartość, treść; ma uzasadnienie, jest logiczny | befogad [befogat ~e]adjektiv rimlig [~t ~a]adjektiv skälig [~t ~a]adjektiv vettig [~t ~a]adjektiv |
sentencja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) najważniejsza część wyroku lub decyzji administracyjnej, zawierająca rozstrzygnięcie sprawy verb | avkunna [~de ~t]verb |