słownik Polsko-Szwedzki »
róg w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| róg (anatomia, anatomiczny) część kości gnykowej; część rdzenia kręgowego noun | horn [~et; pl. ~]substantiv |
| róg (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu dętego blaszanego; noun | horn [~et; pl. ~]substantiv |
| róg (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) twardy wyrostek występujący na głowie niektórych ssaków, zwykle parzyście; noun | horn [~et; pl. ~]substantiv |
| róg noun materiał pozyskiwany z rogów (1.1) i kopyt niektórych zwierząt | horn [~et; pl. ~]substantiv |
| róg miejsce styku dwóch ulic | |
| róg noun miejsce styku dwóch ulic | gathörn [~et; pl. ~]substantiv hörn [~et; pl. ~]substantiv |
| róg noun miejsce styku krawędzi jakiegoś przedmiotu | hörn [~et; pl. ~]substantiv |
| Róg Afryki (geografia, geograficzny) inna nazwa Półwyspu Somalijskiego | |
| róg alpejski (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) ludowy instrument dęty przypominający trombitę; | |
| róg mgłowy (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) urządzenie emitujące silne sygnały dźwiękowe podczas mgły dla ułatwienia nawigacji noun | mistlur [~en ~ar]substantiv |
| róg obfitości (książkowy) źródło niekończących się dóbr; bogactwo, obfitość noun | ymnighetshorn [~et; pl. ~]substantiv |
| bróg (rolnictwo, rolniczy) (zootechnika, zootechniczny) zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach noun | höskulle [~n -skullar]substantiv |
| pieróg (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) kawałek rozwałkowanego cienko ciasta nadzianego farszem mięsnym, serowym, warzywnym lub owocowym; gotowany, czasem też smażony na głębokim tłuszczu lub opiekany po ugotowaniu; noun | dumpling [~en; pl. ~ar hellre än ~s]substantiv |
| pieróg (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pieczone danie kuchni ukraińskiej – ciasto w formie placka z farszem słodkim (jabłka albo biały ser) lub słonym (mięso, ziemniaki albo kapusta); noun | pirog [~en ~er]substantiv |
| próg (sport, sportowy) w niektórych dyscyplinach miejsce wybicia się zawodników noun | gupp [~et; pl. ~]substantiv |
| próg noun listwa w podłodze na styku dwóch pomieszczeń, dolna część futryny | tröskel [~n trösklar]substantiv |
| raróg (ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku raróg zwyczajny, Falco cherrug | |
| raróg górski (ornitologia, ornitologiczny) Falco biarmicus, gatunek ptaka z rodziny sokołowatych; | |
| twaróg (spożywczy) produkt wytwarzany z mleka po oddzieleniu serwatki; rodzaj sera, świeżego, niedojrzewającego noun | kvarg [~en]substantiv kvark [~en ~ar]substantiv |
| wróg noun nieprzyjaciel, osoba lub obiekt darzony negatywnymi uczuciami | fiende [~n ~r]substantiv ovän [~nen ~ner]substantiv |
| wróg noun państwo, które jest w stanie wojny z innym państwem, oraz jego wojska | fiende [~n ~r]substantiv ovän [~nen ~ner]substantiv |
