Polski | Szwedzki |
---|---|
porządkowy noun dotyczący robienia lub zaprowadzania porządku | orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv |
porządkowy noun znajdujący się w jakimś porządku, kolejności | orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv |
liczebnik porządkowy (gramatyka) nazwa liczby określająca położenie elementu w pewnym szeregu noun | ordningstal [~et; pl. ~]substantiv |
podporządkowywać verb czynić zależnym od czegoś | kuva [~de ~t]verb |
podporządkowywać verb poddawać czyjejś władzy | underordna [~de ~t]verb |
podporządkowywać verb uznawać czyjąś władzę | framlägga [-lade, -lagt, -lagd n. -lagt, pres. -lägger]verb |
uporządkowywać doprowadzać do ładu | |
uporządkowywać verb układać według określonego planu, np. w określonej kolejności | fixa [~de ~t]verb |