Polski | Szwedzki |
---|---|
poryw noun | pust [~en ~ar]substantiv |
poryw adjective gwałtowne uczucie lub zapał | burgen [burget burgna]adjektiv |
poryw noun nagły, mocny ruch czy uderzenie siły natury | by [~n ~ar]substantiv |
porywacz noun człowiek, który dokonał porwania, uprowadził (porwał) kogoś | kidnappare [~n; pl. ~, best. pl. -napparna]substantiv |
porywaczka noun | kidnappare [~n; pl. ~, best. pl. -napparna]substantiv |
porywać verb | hänföra [-förde, -fört, pres. -för]verb |
porywać verb uprowadzać kogoś lub coś wbrew czyjejś woli | kidnappa [~de ~t]verb |
porywać się z motyką na słońce zabierać się za coś, czego nie jest się w stanie zrobić | |
porywczy taki, którego reakcje lub zachowanie jest gwałtowne | |
nie porywaj się z motyką na słońce szkoda czasu i wysiłku na rzeczy nieosiągalne |