Polski | Szwedzki |
---|---|
osad (chemia, chemiczny) substancja nierozpuszczalna, wydzielająca się z roztworu w postaci ciała stałego; noun | avlagring [~en ~ar]substantiv bottensats [~en ~er]substantiv drägg [~en]substantiv fällning [~en ~ar]substantiv grums [~et]substantiv sediment [~et; pl. ~]substantiv |
osada (sport, sportowy) załoga łodzi sportowej, sanek lub bobsleja noun | besättning [~en ~ar]substantiv |
osada noun niewielkie, odosobnione skupisko zabudowań mieszkalnych | koloni [~n ~er]substantiv |
osada noun ogół mieszkańców osady (1.1) | bosättare [~n; pl. ~, best. pl. -sättarna]substantiv |
osadnictwo (archeologia, archeologiczny) całokształt działalności grup ludzkich wywołujący zmiany w środowisku geograficznym; noun | kolonisation [~en ~er]substantiv |
osadnik noun osiedlający się na mało zaludnionych terenach; także: taki, którego osiedlono na terenach mało zaludnionych | bosättare [~n; pl. ~, best. pl. -sättarna]substantiv |
osadzanie (rzeczownik odczasownikowy) od osadzać noun | inbäddning [~en]substantiv |
osadzać (chemia, chemiczny) dodając odczynnik do roztworu, wytrącać osad verb | påskynda [~de ~t]verb |
osadzać (chemia, chemiczny) tworzyć osad w roztworze; wytrącać osad verb | påskynda [~de ~t]verb |
osadzać noun powodować naniesienie osadu, powstanie złóż czegoś | avlagring [~en ~ar]substantiv |
osadzać verb tworzyć realia dla czegoś | erinra [~de ~t]verb |
osadzać umieszczać coś gdzieś, mocować na czymś lub w czymś | |
osadzać verb umieszczać kogoś gdzieś | erinra [~de ~t]verb |
dosadny adjective mocny, wyraźny w formie przekazu; daleki od subtelności | enfärgad [-färgat ~e]adjektiv |
dosadny adjective przekraczający granicę dobrego smaku; daleki od subtelności | obearbetad [obearbetat ~e]adjektiv |
posada miejsce pracy dające stały dochód | |
posadzić verb umiejscowić na czymś | erinra [~de ~t]verb |
posadzić noun umieścić sadzonki w ziemi | brajsubstantiv |