Polski | Szwedzki |
---|---|
obiad noun gorący posiłek spożywany zwykle w środku dnia; | lunch [~en ~er]substantiv middag [~en el. vard. -dan; pl. ~ar]substantiv |
obiadokolacja posiłek o charakterze obiadu spożywany w porze kolacji | |
obiadować (przestarzałe, przestarzały) jeść obiad | |
obiadowy służący do obiadu, związany z obiadem | |
jeść obiad verb spożywać południowy posiłek | luncha [~de ~t]verb |