słownik Polsko-Szwedzki »
obco w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| obco nieswojo, nieswojsko, cudzo, nie jak u siebie | |
| obcojęzyczny odnoszący się do innego języka | |
| obcojęzyczny posługujący się językiem obcym | |
| obcokrajowiec noun | utlänning [~en ~ar]substantiv |
| obcokrajowiec osoba pochodząca z innego kraju | |
| obcowanie (rzadki, rzadko używany) (seksuologia, seksuologiczny) odbywanie stosunku płciowego noun | samfärdsel [~n]substantiv |
| obcowanie noun przebywanie z kimś, kontaktowanie się | förbindelse [~n ~r]substantiv |
| obcować noun przebywać z kimś, kontaktować się | byalag [~et; pl. ~]substantiv |
