Polski | Szwedzki |
---|---|
litera (językoznawstwo, językoznawczy) nazwany znak graficzny, odpowiadający konkretnemu dźwiękowi, umożliwiający zapis słów; noun | bokstav [~en -stäver]substantiv |
literacki adjective mający związek z literaturą | litterär [~t ~a]adjektiv |
literalnie | |
literalny (książkowy) mający związek ze ścisłym rozumieniem, przytoczeniem lub tłumaczeniem czyichś słów adjective | bokstavlig [~t ~a]adjektiv |
literatka noun pisarka | författare [~n; pl. ~, best. pl. författarna]substantiv |
literatura (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wszystkie dzieła artystyczne zachowane w formie pisanej lub w przekazie ustnym; noun | litteratur [~en ~er]substantiv |
literatura faktu (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) ogół piśmiennictwa o charakterze dokumentalnym; noun | facklitteratur [~en]substantiv |
literatura piękna noun | skönlitteratur [~en]substantiv |
literaturoznawstwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą; noun | litteraturvetenskap [~en]substantiv |
aliteracja (językoznawstwo, językoznawczy) powtórzenie jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers; noun | allitteration [~en ~er]substantiv |
duża litera (językoznawstwo, językoznawczy) litera pisana tak, jak na początku zdania albo nazwiska | |
język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) noun | litteraturspråk [~et; pl. ~]substantiv |
język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) noun | litteraturspråk [~et; pl. ~]substantiv |
mała litera (językoznawstwo, językoznawczy) litera pisana tak, jak w środku wyrazu; litera normalnej wielkości | |
transliteracja (językoznawstwo, językoznawczy) zapis tekstu z użyciem liter innego alfabetu niż alfabet właściwy dla danego języka; noun | translitteration [~en ~er]substantiv |