słownik Polsko-Szwedzki »

kula w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
kula (geometria) abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest niewiększa od pewnej ustalonej liczby;

klot [~et; pl. ~]

kula [~n, kulor]

kula (medycyna, medyczny) rodzaj laski do wysokości pachy ułatwiająca chodzenie inwalidzie;
noun

krycka [~n kryckor]substantiv

kula (sport, sportowy) sprzęt lekkoatletyczny używany w konkurencji pchnięcia kulą;

kula

kula (wojskowość, wojskowy) pocisk z broni palnej

kula

kula każdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1)

klot [~et; pl. ~]

kula [~n, kulor]

kula dyskotekowa

discokula

kula ziemska (geografia, geograficzny) glob ziemski

jordboll

kulas noun

påk [~en ~ar]substantiv

kulawy adjective

halt [n. ~, ~a]adjektiv

kulawy adjective
utykający na nogę

lam [~t ~a]adjektiv

andoniedźwiedź okularowy (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Tremarctos ornatus Cuvier, gatunek drapieżnych ssaków z rodziny niedźwiedziowatych, występujących w Ameryce Południowej;

glasögonbjörn

arkusz kalkulacyjny (informatyka, informatyczny) program komputerowy przedstawiający dane, głównie liczbowe, w postaci zestawu dużych, dwuwymiarowych tabel, pozwalający na automatyczną obróbkę tych danych oraz na ich prezentację w różny sposób;
noun

kalkylprogram [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv

artykulacja (fonetyka, fonetyczny) ruchy narządów mowy podczas wymawianie głoski i samo wymawianie głoski;
noun

artikulation [~en ~er]substantiv

biologia molekularna (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (biologia, biologiczny) dział biologii badający organizmy na poziomie molekularnym, określający związki między budową a funkcjami pełnionymi przez różne cząstki w komórkach
noun

molekylärbiologi [~n]substantiv

cyrkulacja noun
obieg zamknięty

cirkulation [~en ~er]substantiv

diamentowa kula kula pokryta lusterkami używana w dyskotekach do efektów świetlnych

discokula

dualizm korpuskularno-falowy (fizyka, fizyczny) właściwość materii polegająca na tym, że w pewnych przypadkach ujawnia naturę falową, a w innych cząsteczkową (korpuskularną);

våg-partikeldualitet

ejakulacja (fizjologia, fizjologiczny) wytrysk spermy (nasienia);
noun

ejakulation [~en ~er]substantiv

ejakulat (fizjologia, fizjologiczny) porcja nasienia wydzielanego przez osobnika męskiego podczas wytrysku

ejakulat

funikular noun
kolej szynowa, a zarazem kolej linowa, w której ruch pojazdu wywołany jest liną napędową, i o stale przymocowanym do niej wagonem

bergbana [~n -banor]substantiv

immatrykulacja (edukacja, edukacyjny) (studencki) wpisanie kogoś w poczet studentów uczelni wyższej
noun

immatrikulation [~en ~er]substantiv

immatrykulacja noun
uroczystość przyjęcia studentów na pierwszy rok studiów

immatrikulation [~en ~er]substantiv

język wernakularny (językoznawstwo, językoznawczy) język narodowy, rodzimy, w opozycji do łaciny służącej jako lingua franca;
noun

folkspråk [~et; pl. ~]substantiv

język wernakularny (językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji;
noun

folkspråk [~et; pl. ~]substantiv

kalkulacja (handel, handlowy) ustalanie kosztów na jednostkę towarów lub usług
noun

beräkning [~en ~ar]substantiv

kalkulator noun
małe urządzenie służące do wykonywania obliczeń arytmetycznych;

kalkylator [~n ~er ]substantiv

miniräknare [~n; pl. ~, best. pl. -räknarna]substantiv

makulatura (drukarstwo, drukarski) arkusze zużyte podczas druku, arkusze z defektem
noun

makulatur [~en]substantiv

makulatura (potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) bezwartościowe, mierne książki
noun

makulatur [~en]substantiv

makulatura noun
niepotrzebny, zużyty lub zniszczony papier przeznaczony do recyklingu;

pappersavfall [~et]substantiv

miejsce artykulacji (językoznawstwo, językoznawczy) miejsce, w którym narządy mowy zbliżają się do siebie podczas wymawiania danej głoski
noun

artikulationsställe [~t ~n]substantiv

molekularny dotyczący cząsteczki, najmniejszych części czegoś

molekyl-

molekylar

muskulatura (anatomia, anatomiczny) ogół mięśni
noun

muskulatur [~en]substantiv

okular (optyka, optyczny) rodzaj soczewki optycznej – w układzie optycznym ta, która znajduje się przy oku patrzącego;
noun

okular [~et; pl. ~]substantiv

okularnik (zoologia, zoologiczny) Naja naja, duży jadowity wąż mający brązowe lub piaskowe ubarwienie i rysunek okularów na kapturze szyjnym;
noun

kobra [~n kobror]substantiv

okulary noun
przedmiot służący do korekty wzroku lub ochrony oczu;

glasögonsubstantiv

okulary przeciwsłoneczne (optyka, optyczny) rodzaj okularów z przyciemnianymi szkłami, chroniących przed słońcem;
noun

solglasögonsubstantiv

12