Polski | Szwedzki |
---|---|
księżyc (astronomia, astronomiczny) ciało niebieskie obiegające planetę, planetę karłowatą, planetoidę itp.; noun | måne [~n månar]substantiv |
Księżyc (astronomia, astronomiczny) jedyny naturalny satelita Ziemi, drugi po Słońcu najjaśniejszy obiekt na niebie; | |
księżyc noun Księżyc widziany jako tarcza na niebie lub jej część | måne [~n månar]substantiv |
księżycówka (potocznie, potoczny) (żartobliwie) (spożywczy) nielegalnie pędzona wódka, rzekomo nocą, przy świetle księżyca verb | extraknäcka [-knäckte -knäckt]verb |
półksiężyc (przenośnie, przenośnia) symbol w kształcie półksiężyca (1.1); noun | halvmåne [~n -månar]substantiv |
półksiężyc noun Księżyc widziany tylko w części nie większej niż połowa tarczy | månskära [~n -skäror]substantiv |
zachód księżyca (astronomia, astronomiczny) zjawisko chowania się księżyca za horyzont | |
światło księżyca noun | månsken [~et]substantiv |
Żyzny Półksiężyc (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) określenie pasa żyznych ziem przypominającego kształtem półksiężyc i ciągnącego się od Egiptu poprzez Palestynę, Syrię, po tereny dawnej Mezopotamii; |