Polski | Szwedzki |
---|---|
kompetencja noun zakres czyiś uprawnień, władzy, spraw, którymi ktoś zajmuje się | duglighet [~en]substantiv |
kompetencja noun zakres czyjejś wiedzy | duglighet [~en]substantiv |
uprawnienie, upoważnienie, kompetencja noun | befogenhet [~en ~er]substantiv |