Polski | Szwedzki |
---|---|
kłamstwo noun nieprawda powiedziana świadomie mająca na celu wprowadzenie kogoś w błąd; | bluff [~en ~ar]substantiv båg [~et]substantiv ljug [~et]substantiv lögn [~en ~er]substantiv osanning [~en ~ar]substantiv påhitt [~et; pl. ~]substantiv |
kłamstwo oświęcimskie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (historia, historyczny, historycznie) praktyka negowania holokaustu, upowszechnianie opinii, że znane fakty na temat Holocaustu są wyolbrzymione lub nieprawdziwe; |