Polski | Szwedzki |
---|---|
humor noun chwilowy stan psychiczny, zwłaszcza dobry | humör [~et; pl. ~]substantiv |
humor noun zdolność dostrzegania komicznych stron rzeczywistości | humor [~n]substantiv |
humoreska (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą noun | humoresk [~en ~er]substantiv |
humoreska (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia noun | humoresk [~en ~er]substantiv |
humorystyczny adjective dowcipny, zabawny, śmieszny, żartobliwy | humoristisk [~t ~a]adjektiv |
czarny humor przedstawienie rzeczy tragicznych w sposób humorystyczny; | |
poczucie humoru noun | humor [~n]substantiv |
poczucie humoru umiejętność dostrzegania rzeczy śmiesznych, zabawnych, wrażliwość na komizm czegoś | |
wisielczy humor noun humor bardzo zły, objawiający się niewybrednymi, często fatalistycznymi lub makabrycznymi żartami | galghumor [~n]substantiv |
wisielczy humor noun zdolność dostrzegania zabawnych stron bardzo złej lub trudnej sytuacji, często pozwalająca komuś przetrwać trudne chwile | galghumor [~n]substantiv |